عوارض مصرف آمفتامین ها
آمفتامین ها اولین بار در سال 1887 تولید شدند و در سال 1932 به عنوان یک داروی استنشاقی برای رفع گرفتگی بینی و آسم مورد استفاده شدند و امروزه در بیشتر کشورها شایع ترین ماده مخدر پس از کانابیس به حساب می آید.
در حال حاضر؛ مصرف آمفتامین در موارد محدود به اختلال کم توجهی-بیش فعالی و نارکولپسی زیر نظر اداره دارو و غذای ایالت متحده جزء موارد مجاز است. آمفتامین ها در درمان چاقی، افسردگی، سندرم خستگی مزمن، افسرده خویی، دمانس، ایدز، اسکلروز مولتیپل و غیره تجویز می شود.
آمفتامین به نام های دیگری مانند کریستال، یخ ( آیس ) و سرعت ( اسپید ) نیز شناخته می شود که برای بالا بردن عملکرد و ایجاد احساس سرخوشی مصرف می شود.
بیشتر بخوانید: عوارض ترک آمفتامین
محصلینی که برای امتحانات آماده می شوند، رانندگان کامیون که سفرهای طولانی دارند، بازرگانانی که قرارهای مهم پیش رو دارند و ورزشکاران به هنگام مسابقه از جمله مصرف کنندگان این ماده مخدر هستن،. اما آمفتامین ها بدون شک اعتیاد آورند و می توانند موجب تشدید خطرناک هیپرتانسیون، تسریع سایکوز (روان پریشی) یا مرگ شوند.
داروهای آمفتامینی موجود که کاربرد پزشکی دارند عبارتند ازدکستروآمفتامین، متامفتامین، متیل فنیدیت ( ریتالین )، آدرال و مدافینیل. همچنین داروهای شبه آمفتامین مانند افدرین، فنیل پروپانولامین و پسودوافدرین (که از آن در آزمایشگاه های غیرقانونی برای ساخت مت آمفتامین استفاده می شود) که فروش بدون نسخه آنها ممنوع و غیرقانونی می باشد.
داروهای هم خانواده آمفتامین که قابلیت سوء مصرف دارند عبارتند از: فندیمترازین، بنزفتامین، دی اتیل پروپیون و فنترمین است که همه ی این داروها می توانند تمامی اختلالات ناشی از آمفتامین را ایجاد کند.
(برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد با کلینیک مهر با شماره 07642228010 تماس بگیرید.)
مت آمفتامین یا شیشه، شکل قوی ترآمفتامین است که مصرف کننده؛ آن را به اشکال استنشاقی، تدخینی و یا تزریق استفاده می کند و اثرات روانشناختی قوی آن ساعتها طول می کشد.
بر اساس گزارش دفتر مواد و جرائم ملل متحد پس از ماری جوانا، دومین ماده رایج مورد سوء مصرف مت آمفتامین است که بین سالهای 1995 و 2012 مصرف آن دو برابر شده است و در افراد 12 سال به بالا مصرف بالایی پیدا کرده است.
بیشتر بخوانید: ترک هروئین چقدر طول میکشد؟
همه آمفتامین ها به سرعت از راه دهان جذب می شوند و اثر آنها یک ساعت پس از مصرف خوراکی ظاهر می شود. بعضی آمفتامین های کلاسیک از راه وریدی نیز مصرف می شوند که تاثیر آن آنی و بسیار سریع است است.
آمفتامین های کلاسیک از طریق آزادسازی کاتکول آمین ها ( دوپامین ) در مسیرهای نورونی مدار پاداش مغزی (نورون های دوپامینی که از ناحیه تگمنتال شکمی به قش رمخ و ناحیه لیمبیک کشیده می شوند ) اثر محرکی و اعتیادآوری خود را بروز می دهند.
آمفتامین های جایگزین مانندMDMA، باعث آزادسازی کاتکولامین ها (دوپامین و نیز اپی نفرین) و سروتونین می شوند. سروتونین عصب رسانه ای است که نقش بسیار مهمی در مسیر عصبی شیمیایی عمده توهم زاها دارد.
استفاده از مواد محرک، باعث بی خوابی و محرومیت از خواب خواهد شد، در حالی که محرومیت از مواد محرک باعث پرخوابی و کابوس می شود. از جدی ترین اثرات آمفتامین می توان تاثیر بر روی عروق مغزی و گوارشی را برشمرد و اگر در دوزهای بالا استفاده شود باعث تشنج اغماء و مرگ می شود.
اثرات نامطلوب و کم خطرتر استفاده از آمفتامین عبارتند از افزایش تب، ضربان قلب، سردرد، رنگ پریدگی، برافروختگی، تپش قلب، تنگی نفس و لرزش تهوع و استفراغ. همچنین اگر مصرف آمفتامین در دوران بارداری آمفتامین باعث وزن کم هنگام تولد نوزاد، اندازه دور سر کوچک، عقب ماندگی رشد و سن جنینی پایین در نوزاد می شود.
علاوه بر عوارض جسمی؛ مصرف آمفتامین باعث عوارض روانی مانند بی قراری ، تحریک پذیری، بی خوابی، رفتار خصمانه و سردرگمی می شود. مصرف آمفتامین باعث بروز علایم اضطرابی مانند اضطراب فراگیر و اختلال وحشت زدگی و نیز جنون و هذیان و توهم می شود.
بیشتر بخوانید: 5 توصیه مهم درباره مصرف متادون
MDMA اثرات ذهنی شبیه آمفتامین و LSD ایجاد می کند. پس از مصرف مقادیری از MDMA خلق فرد بالا می رود و شخص دچار اعتماد به نفس کاذب بالا، تپش قلب افزایش فشار خون و تعریق می شود. اثرات شدید ذهنی آن تا 4 تا 8 ساعت وجود خواهد داشت.
تشخیص و خصوصیات بالینی آمفتامین
مصرف آمفتامین باعث کاهش توانایی های شخص در انجام تعهدات و استرس های شغلی و خانوادگی می شود و شخص مصرف کننده برای رسیدن به حالت نئشه معمول ناچار به مصرف مقدار بیشتری از مواد است که این عامل باعث می شود علائم و عوارض ثانویه در فرد بیشتر نمایان شود.
برخی از این علائم عبارتند از: گشادی مردمک، کاهش وزن، سراسیمگی یا کندی روانی –حرکتی ، تعرق یا لرز ، بیخوابی ، تاکی کاردی ،توهم و هذیان، تحریک پذیری، ارفتار جنسی بالقوه خطرناک و تکانشی، ختلال قضاوت، پرخاشگری و افزایش فشار خون.
بیشتر بخوانید: مقدار مصرف متادون برای ترک هروئین چقدر است؟
کلینیک ترک اعتیاد مهر میناب اولین مرکز خصوصی ترک اعتیاد در شهرستان میناب به سرپرستی دکتر مهدی افشاری با سابقه 4000 بیمار تحت درمان از بدو تاسیس تاکنون، آماده ارائه خدمات تخصصی از جمله سم زدایی درمان نگهدارنده با استفاده از متادون، اپیوم و بوپره نورفین مشاوره فردی و خانوادگی گروه درمانی در میناب می باشد. این مرکز با کادری متخصص، با تجربه و کارآمد و محیطی کاملا تخصصی، آماده است تمام تبحر و توانایی خود را در خدمت عزیزان مورد نیاز به ترک اعتیاد قرار دهد.
عوارض جانبی اعتیاد به آمفتامین
آمفتامین با مهار آنزیم مونوآمین اکسیداز و جلوگیری از جذب مجدد کاتکول آمین‌ها مانند دوپامین و نوراپی نفرین، باعث افزایش فعالیت این مواد و افزایش فعالیت مغزی و کاهش خواب‌آلودگی میشود. مصرف داروهای حاوی آمتافمین هم عوارض زیادی دارد که از جمله آن می‌توان به این موارد اشاره کرد:
تأثیر بر دستگاه قلبی – عروقی: افزایش فشارخون، افزایش فشار داخل چشم، ناتوانی و افت یا افزایش میل جنسی.
تأثیر بر دستگاه گوارشی: بی اشتهایی، خشکی دهان، کاهش وزن
تأثیر بر دستگاه عصبی: حالات بی‌قراری، بیخوابی، سرگیجه، سردرد، بی‌حوصلگی
از دیگر عوارض مصرف طولانی‌مدت و اعتیاد به آمفتامین‌ها عبارت‌اند از:
ایجاد زمینه برای ابتلا به بیماری‌های روانی دیگر از جمله اختلال دو قطبی
توهم
اختلالات خواب
هذیان
بیماری های‌پوستی از جمله قرمزی، راش، خارش و آکنه
بیماری‌های دهانی در مصرف تدخینی
مسمومیت و تداخل دارویی
(برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد با کلینیک مهر با شماره 07642228010 تماس بگیرید.)
اضطراب و استرس
احتمال ابتلا به ویروس‌های خونی
سیستم ایمنی ضعیف
پوسیدگی دندان‌ها
احتمال آسیب‌های مغزی (سکته مغزی)
اختلال در رفتارهای شناختی
مرگ